"Eva, niepoprawna romantyczka, patrzy na życie przez różowe okulary i wierzy w szczęśliwe zakończenia". Dosłownie jakbym czytała o sobie. Co prawda nie mieszkam w Nowym Jorku (a chciałabym) ale romantyzmu mi nie brakuje, dlatego też z wielką ochotą sięgnęłam po "Cud na Piątej Alei".
Święta już za nami i pewnie nawet pozostałości po choinkach w postaci najdrobniejszej igiełki nie znajdziemy w żadnym z domów, a ja, na przekór, przychodzę do was z recenzją powieści utrzymanej w bożonarodzeniowym klimacie. No sami powiedzcie czy nie fajnie tak sobie jeszcze powspominać i to w towarzystwie lekkiej i pełnej pozytywnej enegrii książki?
Eva to świetna dziewczyna - mówi to, co myśli i myśli to, co mówi, za co wszyscy ją kochają. Prowadzi wraz z przyjaciółkami firmę zajmującą się obsługą imprez. Dziewczyna oprócz tego prowadzi kanał na Yoy Tube i bloga kulinarnego, gdyż jej prawdziwym hobby jest sztuka kulinarna, która, tak na marginesie w jej wykonaniu jest prawdziwym dziełem. Każdy z przepisów jest jej autorskim przepisem, a wszystkiego nauczyła ją babcia, która niestety zmarła jakiś czas temu, a za którą Eva bardzo tęskni. Oprócz babci, jedyne czego brakuje bohaterce, to bratnia dusza, której jakoś znaleźć nie może, do tego stopnia, że przeterminowała jej się prezerwatywa noszona w torebce ;). Tym razem jednak postanawia odmienić swój los i w liście do Świętego Mikołaja prosi o romans w prezencie...
Lucas to poczytny autor książek słynących z drastycznych i wyszukanych morderstw, wprost ociekających krwią. Jest mężczyzną niesamowicie przystojnym i seksownym, ale w chwili kiedy go poznajemy bardzo sfrustrowanym, gdyż dopadła go przypadłość wielu pisarzy - brak weny, a terminy czekają. Mężczyzna ukrywa się przed światem nie tylko z tego powodu, dodatkowo cierpi po śmierci żony. Na szczęście jego kochająca babcie bierze sprawy w swoje ręce i wysyła do jego apatramentu Evę, aby ta ozdobiła mieszkanie na święta i przygotowała dla wnuka odpowiednie potrawy. Problem w tym, że teoretycznie Lucasa miało nie być, a w praktyce okazuje się, że to rzeczywiście teoria. Lucas jest i nigdzie się nie wybiera. Po niezbyt udanym pierwszym wrażeniu podczas poznania się Evy i Lucasa, każdy robi swoje - Eva szykuje dekoracje, a Lucas dostaje weny (zapewne na widok pięknej kobiety) i pisze. W trakcie kilku dni spędzonych pod jednym dachem coś między nimi się zmienia. Czy to coś wystraczy, żeby odmienić los dwójki samotnych ludzi?
Cóż mogę powiedzieć? Po pierwsze książka jest piękna, chociaż przewidywalna. Autorka w cudowny sposób pokazuje nam zimową aurę (akcja dzieje się podczas wielkiej śnieżycy, która uwięziła ludzi w domu) Nowego Jorku. Pisze tak obrazowo, że czytając, czułam jakbym była tam w środku akcji i z boku podglądała poczynania bohaterów. Nawet tyłek mnie zabolał, kiedy Eva wywróciła się na lodzie. Dialogi również można uznać za ciekawe. W usta bohaterów Sarah Morgan włożyła cięte riposty, poczucie humoru i wiele, wiele różnego rodzaju emocji. Świetnie też stopniowała przemianę głównego bohatera, bo bohaterka od początku była cudowna osobą i zmieniać się nie musiała. Kontrast tej dwójki ukazany jest idealnie. Do tego wszystkiego dochodzi cudowna okładka i szybkie tempo, co daje czytelnikowi chwile pełne wyjątkowej rozrywki.
Podsumowując - takie książki lubię - nieskomplikowane, romantyczne, a zarazem skłaniające do chwili refleksji, no i ukazujące magię Świąt i miłości.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz
Cieszę się, że tu jesteś. Twoja obecność jest moją motywacją. Zapraszam.